«Μοναδική ευκαιρία να σταματήσουμε το κομματικό κράτος»  

Του Γιώργου Τανισκίδη, επικεφαλής στη λίστας της «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΞΑΝΑ», στη Β’ Αθήνας
 
Η χώρα χρειάζεται στη διακυβέρνησή της – και με αυτό εννοώ σε όλο το φάσμα της διοίκησής της – ανθρώπους αξιόπιστους και αποφασισμένους να προχωρήσουν σε τομές στους θεσμούς, στην επενδυτική στρατηγική της χώρας, στη δημοσιονομική της διαχείριση. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ είναι ένα αμιγώς φιλοευρωπαϊκό και μεταρρυθμιστικό κόμμα, στο οποίο συμμετέχουν άνθρωποι με γνώση, εμπειρία και μηδενική κομματική εξάρτηση.
Τόσο στο εξωτερικό όσο και μέσα στην Ελλάδα το αίτημα για μία νέα πολιτική δύναμη ανένταχτη, άφθαρτη, ελπιδοφόρα είναι εκ των ων ουκ άνευ. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ πέτυχε από το μηδέν ένα υψηλό ποσοστό, 2,2% στις εκλογές της 6ης Μαΐου, γιατί απάντησε σε αυτό το αίτημα καθαρά, με σχέδιο προτάσεων και με την αυτοπεποίθηση που δίνει μία πολυδύναμη ομάδα εξαιρετικών ανθρώπων.

Σε αυτή τη σύμπραξη συμμετέχω κι εγώ με όλες μου τις δυνάμεις και την πεποίθηση ότι αυτή είναι μία μοναδική – ίσως ανεπανάληπτη - ευκαιρία να κόψουμε τον γόρδιο δεσμό της διαφθοράς και της παρακμής και να αναδείξουμε το δημιουργικό πρόσωπο της χώρας.

Η καρδιά του προβλήματος που οδήγησε την Ελλάδα στην κρίση είναι το κομματικό κράτος. Και αυτή είναι η μεγάλη ποιοτική διαφορά που έχουμε με τις υπόλοιπες χώρες που δοκιμάζονται μαζί μας, αυτή τη στιγμή. Στην Ελλάδα  το κόμμα, οποιοδήποτε κόμμα, δεν έχει σημασία τι ευαγγελίζεται, βρίσκεται παντού: στην ιδεοληψία, στη διαφθορά, στην ανικανότητα, στον πολιτικό αναλφαβητισμό, στην έλλειψη παιδείας. Αυτός ο γόρδιος δεσμός πρέπει να κοπεί. Οι εκλογές στις 17 Ιουνίου, επιτάσσουν να δούμε τη ζωή μπροστά – ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, ούτε πίσω. Τα κόμματα που επενδύουν στην πόλωση θέλουν να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία.
 
Η κρίση βεβαίως, σαφώς και δεν είναι ένα αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δέχονται τρομερές πιέσεις από τις αγορές. Πρέπει να γίνει σαφές όμως ότι για να καταφέρουμε να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο δεν μπορούμε να είμαστε μόνοι μας. Δεν μπορούμε να καταγγέλλουμε μονομερώς, να προσβάλλουμε τους συνομιλητές, εταίρους και εν τέλει συνεργάτες μας. Πρέπει να διαπραγματευτούμε. Η Ευρώπη χρειάζεται να επενδύσει στην ενότητα και η Ελλάδα στη σχέση της με την Ευρώπη – οικονομικά και θεσμικά.
 
Η κόκκινη γραμμή μας:

 
Κόκκινη γραμμή για τη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ είναι το αυτονόητο. Με άλλα λόγια, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την οικονομική ανάκαμψη προτείνουμε ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, η λειτουργία της οποίας αναστέλλεται αυτή τη στιγμή από τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, την πολυνομία και την έλλειψη δικαιοσύνης και άνοιγμα επαγγελμάτων χωρίς παράθυρα και ευνοϊκές χαραμάδες. Ζητάμε έναν απλό, σαφή και σταθερό για τέσσερα χρόνια, Φορολογικό Νόμο με ενιαίο συντελεστή για όλες τις δραστηριότητες, σε ύψος ανταγωνιστικό των γειτόνων μας, Κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και βέβαια πλήρη μηχανοργάνωση του Δημοσίου. Πώς ανεχόμαστε να μην έχουμε ένα μηχανογραφημένο κράτος ενώ στη δουλειά μας ούτε θα μας είχε περάσει από το μυαλό να μην είχαμε υπολογιστή. Σημαντικό δε είναι να υποστηριχθούν η Ναυτιλία και ο Τουρισμός.
 
Επιπλέον θεωρούμε αδήριτη ανάγκη προκειμένου να αποκατασταθεί η σχέση πολίτη-πολιτικής να γίνουν τα παρακάτω:
    •    Ασυμβίβαστο Υπουργού – Βουλευτή.
    •    Ετήσιος οικονομικός έλεγχος από ορκωτούς λογιστές σε όλα τα κόμματα.
    •    Απαγόρευση δανεισμού των κομμάτων με άλλες εγγυήσεις πέραν της περιουσίας των μελών τους.
    •    Κατάργηση κάθε σύνταξης που δίδεται λόγω εκλογής σε αιρετό αξίωμα.
    •    Κατάργηση της αμοιβής βουλευτών για τη συμμετοχή τους σε κοινοβουλευτικές επιτροπές.
    •    Μείωση της χρηματοδότησης των κομμάτων στο ύψος του μέσου Ευρωπαϊκού όρου.
 
Τέλος, σε ό,τι αφορά το πολυσύνθετο θέμα του μεταναστευτικού ζητάμε κατάργηση της συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ.
 
 
Η αλήθεια για το Μνημόνιο
 
Πολλά από αυτά που ορίζει το Μνημόνιο - όπως το κτηματολόγιο ή ηλεκτρονική συνταγογράφηση - έπρεπε να τα έχουμε κάνει μόνοι μας, πριν μας τα ζητήσει η Τρόικα. Πίσω από τη λέξη Μνημόνιο και το επίπλαστο δίλημμα «υπέρ» ή «κατά» κρύφτηκαν όσοι καπηλεύονται τη χώρα. Ούτως ή άλλως το έχουμε καταντήσει κουρελόχαρτο. Κρατήσαμε μόνο τις περικοπές και όχι τις Μεταρρυθμίσεις. Η αναδιαπραγμάτευσή του είναι δεδομένη. Δεδομένο είναι επίσης, ότι όπως και αν το ονομάσεις: πρωτόκολλο, συμφωνία εθνών, ευρωπαϊκό συμβόλαιο… το Μνημόνιο αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου η χώρα μας να έχει τη ρευστότητα που χρειάζεται για να καλύψει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους συνταξιούχους, τους μισθωτούς και τους προμηθευτές της.
Χρειάζεται να συζητάς, να διαπραγματεύεσαι, να έχεις καθαρούς στόχους και αξιόπιστο πρόσωπο όταν το θέμα είναι η συμφωνία με τους εταίρους σου. Κυρίως όμως χρειάζεται να ΠΡΑΤΤΕΙΣ. Αυτό είναι το μνημόνιο, μία συμφωνία. Στο χέρι μας είναι να την κάνουμε καλύτερη. Και φυσικά στο χέρι μας είναι να κάνουμε επιτέλους τις Μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται. Χωρίς αλλαγές δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στον 21ο αιώνα.
 
 
Για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες:
 
Ο κ. Τσίπρας όπως και ο κ. Καμμένος καπηλεύονται τη χώρα και εκμεταλλεύονται τον φόβο και την οργή του κόσμου. Σίγουρα και την ανάγκη του κόσμου να τιμωρήσει το πολιτικό κατεστημένο. Η δημαγωγία και η μεταφορά των κομματικών στρατών κατά το δοκούν έχει αποτέλεσμα, καθώς φαίνεται. Ειδικά αν ερμηνεύουμε τα πράγματα με βάση μόνο τους αριθμούς. Όμως στις 18 Ιουνίου, εκτός από τα ποσοστά των κομμάτων και τον αριθμό των βουλευτών θα πρέπει να μιλήσουν πια, οι πολιτικές.  Και η στιγμή επιτάσσει ισχυρή πολιτική συγκρότηση και λόγο για μια αξιόπιστη ελληνική διακυβέρνηση. Και οι δύο σχηματισμοί πάντως δεν αντιλαμβάνονται ότι αν δεν δημιουργήσουμε πρωτογενές πλεόνασμα θα συνεχίσουμε να είμαστε, θα συνεχίσουμε να είμαστε επαίτες. Θα είμαστε ασθενείς σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση και δυστυχώς ενδεχομένως θα θέτουμε σε αυξανόμενο κίνδυνο την εθνική μας κυριαρχία που όλοι τόσο πολύ «υπερασπίζονται» χωρίς όμως να τη θωρακίζουν
 
 
Το μήνυμά μας:
 
Σε μια τόσο δύσκολη ώρα λίγος σκεπτικισμός θα ήταν ωφέλιμος απέναντι σε εκείνον που  με ευκολία υπόσχεται περισσότερες θέσεις εργασίες και παχυλούς μισθούς. Οι υποσχέσεις και οι ονειροφαντασίες δε φέρνουν όμως ούτε φάρμακα, ούτε παιδεία, ούτε ανάπτυξη. Σε αυτές  τις εκλογές χρειάζεται να ψηφίσουμε όλοι περήφανα και ακηδεμόνευτα για την Ελλάδα της Ευρώπης και της δημιουργίας. Χρειάζεται να ψηφίσουμε ΘΕΤΙΚΑ!